Импресии од Мариово 2009

ајде да видиме пофалби и критики,кој се неизбежни на оволкав настан

Видливо беше дека организаторот вложил огромен труд и време (за средствата не муабетам ) и со еден збор ќе речам - БРАВО!!! Се си беше супер добро испланирано, онолку колку беше можно изведено и реализирано. Се наќеифив максимално, се надишав планински воздух возејќи и спиејќи на ова прекрасно место. Скарата беше зачудувачки добра(имајќи предвид колку лоша скара сум јадел по Скопјево и на други собири од сличен вид), цените ептен домаќински. Место имаше доволно за секој да си одбере сенка за шаторот. Забавно и интересно минато време кое не ме остава рамнодушен кога и до година ќе се одржува оваа прекрасна манифестација.
-Забелешките кои се неминовни, не можам и нема простор да ги упатам на адреса на организаторот. Ги упатувам кон дел од учесниците и посетителите кои со такво однесување и такви какви што се не им е место на вакви собири. Кои се, какво било нивното однесување и зошто го велам ова, нема потреба да објаснувам и именувам. Самите си знаат и самите ќе се препознаат и се надевам дека во иднина ќе не поштедат од своето присуство.

Што повеќе да се каже од она што имавме чест да го доживееме во изминатите три дена во Мариовскиот крај,но сепак би сакал да оставам еден скромен збор како јас го доживеав сето тоа.


Предел како Мариово со прекрасни ливади убави и свежи шумички предел кој во времето на Александар бил една голема шума обрасната со мошне високи дрва од каде фалангите на Аце ги изработувале своите на далеку прочуени копја од 3-4м и кои допринеле да името на Аце стане толку големо и надалеку прочуено. Предел кој во денешно време плени со својата убавина и мирис на ливада,природен оригинален би рекол чај. Мирис кој ни една толкава група од преку 200 мотора не успеа да го остави својот белег на модерното време каде бензинот и оловото се секојдневие без кој голем дел од нас градските луѓе не можеме да го замислиме животот.

Ден 1.

Пристигање во Прилеп град прочуен по неговото минато и историја град полн со деца кои едвај ги дочекаа моторите за да се сликаат со истите. Поздравен говор од градоначалникот кој ја подржува иницијативата за заживување на мариовскиот крај и негово покажување на гостите од надвор кој оваа година дојдоа во стварно голем број,а се надевам дека догодина ке ги има уште повеќе. 13.00час. старт на првите мотори облекување на сета онаа заштитна опрема која во дадени моменти и живот значи загревање на машините бучава во градот нешто се случува. Да се селучува почетокот на една нова и прекрасна авантура. Сите деца и граѓани кои со задоволство се слика и шетаа помеѓу моторите се поредија на тротоарот и со насмевки на лицето не испратија на нашето патување до местото каде во наредните три дена ке се подигне едно мало село во кое ке се случуваат многу убави работи. Тргнавме по стариот пат накај Битола на самиот излез од Прилеп табла с.Витолиште лево. По некој си дваесетина километи стигнавме до местото Расимбегов мост,мост кој ја премостува Црна река,река која со своите притоки и капацитет на вода го полни тиквешкото езеро едно од најголемите вештачки езера во нашата држава.Неколкуте викендички кои се подигнати тука со своите гостопримливи домаќини кои ни одмавнуваа како да сме стари познајници ни даваше само потврда дека деновите што претстојат неможат да бидат лоши туку напроотив со насмевка на лицето и патот пред нас продолживме напред према местото кое ке ни биде камп,куќа,дома во наредните денови.
И ете по уште дваесетина километри возење пристигнавме ги видовме првите чадори за сонце па клупите и шанкот кога ете ги и луѓето задолжени за организација и дочек како не насочуваат и ни го покажуваат патотпрема местата за паркинг на моторите и местата за поставување на шаторите. Места кои изобилуваа со сенки и простор за сите да се сместат. Радост во очите насмевка на лицето,целото место за неполни 10мин. се претвори во дел каде што ако незнаеш што се случува ќе добиеш впечаток дека овде се случува некоја работна акција дека тука ќе се изгради нешто големо,но што ???? Но не не е така тука за некое време од 20-30мин се подигна едно мало село од шатори како печурки после дожд. Се сместивме се растоваривме шаторите прицврстени и се знае најпрвин за да све би било како што треба по едно кафе за кревање на нашите тела и отпочнување на потрагата по ладно пиво,храна, забава, игри,смеа,песна,музика и се она за што сме дојдени тука. Мото турата Мариово 2009 веке се смета за започната сите обврски завршени ние спремни ОДИМЕ. Попладнето откако се освеживме и го убивме гладот започнаа попладневните активности спорт за мене лично многу странска работа не ме влече ама ич,но како набљудувач бев тука.Екипи од сите краеви и групи кои беа пристигнати. Хрватска,Велес,Куманово,Прилеп,Скопје и најважната група во оваа случка Женскиот тим кои стигнаа до финалето,но за жал убавите работи како и секогаш траат кратко денот заврши сонцето се скри што значеше дека е време за ноќните активности односно логарски огин и покрај огинот музика,песна ,смеа ,вицеви ,шали,прикаски.... до доцните часови кога мораше да се легне и одмори бидејќи утре не чека возење од преку 50Км по Мариовскиот крај со посета на дел од знаменитостите што се кријат тука. Добра Ноќ.

Ден 2.

7.00 ТАТАТА ТАТАТА ТАТАТАТИРА време за будење денот нов во полн ек сонцето вели добро утро небото чисто како изворска вода што да се посака повеќе. Брза организација WC,хигиена,утринско кафе,доручек и веке се спремаме за движење денес денот голем,денес ќе ги запознаеме убавините кои на прв поглед и не се гледаат од самиот пат кој не донесе до тука. 10.00 покрет прва станица село Витолиште познато уште и по Мегленските средби кои се одржуваат секоја година на ова место.Посета до селскиот манастир ,гранапчето сред-село кое како да застанало во времето и упорно му пркоси. Највеќе впечаток ми оставија куќите кои сите до една се од камен таму новите материјали како да немаат пристап. Куќите во еден дел запуштени и уништени од забот на времето. Селото од некогашен центар на регионот денес претворено во една мирна тивка природа каде секој патник може да си ја одмори душата,луѓето гостопримливи зборити па така може да се дознае и нешто повеќе за минатото на овој крај. По кусиот одмор и објаснение од водичот покрет моторите за 180 степени и назад по патот према с.Чаниште кое се наоѓа на некој си десетина километри од главниот пат. Патот асвалт здрав но бааги крив мислиш змија го има откривано. с.Чаниште дел кој е застанат во времето место каде воздухот е толку чист и толку миризлив на чај,мајчина душица,ливадски и каков уште не место каде што мислам дека ако останевме некоја минута подолго гардеробата на нас ке го попримеше тој прекрасен мирис.И тука водичот ни даде една кратка претстава за с.Чаниште по што следеше мало освежување во блиските извори на ладна вода и покрет према с.Манастир во манастирот св.Никола каде организаторите не почастија со прекрасно Манастирско гравче. Манастирот е многу стар со конаци кои сега се реновираат и тежнее да прерасне во место прекрасно за душевен одмор место каде секој патник ќе може да си ги наполни батериите и душата со чист воздух. По доброто јадење и освежување и кусиот одмор полека дојде време да се прибираме во нашата привремена дома каде што ќе можеме да легнеме после ваква прекрасна прошетка.
17.00 Веќе одмина пладневното сонце време за забава во кампот време за докажување на способностите помеѓу човекот и моторот. Прва игра кобасицата што виси, на почетокот малку срамежливо и со недоверба но после првиот круг све тргна на смеа и почнаа еден по еден да се нижат мотори и совозачи како сите се обидуваат да го гризнат колбасот но мајчин тој не се дава,смеа веселба на сите страни. Втора игра гимкана омилена игра помеѓу искусните моторџии тука се пријавија повеќе кандидати кои со помали мотори кои со поголеми,помлади-постари,поискусни и неискусни тука сите си ја пробаа својата среќа. Сонцето како што се раѓа така мора и да зајде па дојде време за вечерните подготовки за забава.Ноќите свежи значи облекување со долги ракави и фаќање позиција за забава. Музика топ до душа MP3 но сепак задоволително почна со YU хитови па се додека не дојдоа Чалгиите стара Македонска изворна музика. Тука беше целото изненадување јас лично бев малку скептик како сите ние ќе ја прифатиме оваа музика на еден мото собир. Но изненадувањето беше премногу големо све помина супер забавата прерасна во нешто по интересно и нешто не секојдневно. По завршувањето на чалгискиот оркестар време беше да се префрлиме кај логоскиот огин. Место на кое самиот огин и неговата топлина неговите јазици ке не потсетат како во овие предели нашите предци живееле во ноќите. Сето тоа помешано со денешниот живот до раните утрински часови остава едно незаборавно чувство на задоволство и добро сеќавање.

Ден 3.

Денот Д. Време кога требаше да се растури целиот камп да се спакуваат сите работи и да се тргне назад према прилеп каде организаторот ни подели ланч пакети и сок за освежување и време каде сите познанства и пријателства со учесниците од другите градови и држави требаше да завршат до некое следно видување на некој нареден собир.


Овде завршува моето видување и впечатоци за мото турата Мариово 2009 и уште од сега со нетрпение ја очекуваме Мариово 2010 каде се надевам дека ќе биде по бројна и по посетена од годинешнава. Се најубаво до организаторите Г.А. и секоја година поуспешна од претходната.

леон...прекрасно кажано,браво мајсторе за зборовиве и секоја чест и фала за пофалбите во име на Гардиан Енџелс !!!

п.с. со твоја дозвола би го ископирал ова за на други форуми

badi wrote:леон...прекрасно кажано,браво мајсторе за зборовиве и секоја чест и фала за пофалбите во име на Гардиан Енџелс !!!

п.с. со твоја дозвола би го ископирал ова за на други форуми

Од моја страна имаш дозвола да го објавиш кај сакаш освен на ..... знаеш каде.

Мал прилог кон темава и од мене:

sitel TV Anita Daeva